عشق فرا می رسد
و با ترن آن شادی می آید
خاطرات خوش قدیمی
رنج های کهن تاریخی
اگر ما هنوز بی پرواییم
عشق، زنجیر های ترس را
از روحمان می گسلد.

ما از هراسمان جدا می شویم.
در روشنایی سراسیمه ی عشق.
شهامت پیدا می کنیم
و ناگهان می بینیم
که عشق تمام هستی مان را هزینه کرده است
و تا همیشه خواهد ماند
هنوز فقط عشق است
که ما را رها می سازد.

"مایا آنجلو"

----------

آنچنان عاشقانه
به تمام
خواهمت خواست
که قلمت سربه زیر شود
و انگشت هات
بر تن من بریزد
ذهن زیبای تو را

----------