هنگامی که تو را به یاد می آورم
و از تو مینویسم
قلم در دستام شاخه گلی سرخ میشود
نام ات را که مینویسم
ورقهای زیر دستام غافلگیرم میکنند
آب دریا از آن میجوشد
و مرغان سپید بال بر فراز آن پرواز میکنند
هنگامی که از تو مینویسم مداد پاک کن ام آتش میگیرد
پیاپی باران بر میزم میبارد
و بر سبدِ کاغذهای دور ریخته ام
گلهای بهاری میرویند
و از آن پروانه های رنگارنگ و گنجشگکان پر میگیرند
وقتی آنچه نوشته ام را پاره میکنم،
کاغذ پاره هایم
قطعه هایی از آینه ی نقره میشوند
مانند ماهی که روی میزم بشکند.
بیاموز مرا چگونه بنویسم از تو
یا
چگونه فراموشت کنم.